HALİL KAYA KARAHÜYÜK ALİ AKKANAT İLKOKULU 4/B SINIFI HİKAYE OLUŞTURMA ETKİNLİĞİ (KİTAP KUMBARASI)

KİTAP KUMBARASI

Beril Anadolu’nun küçük bir köyünde yaşayan çiftçilikle geçimini sağlayan fakir bir ailenin tek çocuğuydu. Okula gider gelir vakit buldukça babasına koyunları otlatması için yardım ederdi.

Koyunları otlatmayı çok severdi çünkü kitap okuyabileceği en sessiz ortamı orada bulabiliyordu. Okul kitaplığındaki tüm kitapları en az üçer kere okumuş olmasına rağmen  bıkmıyor tekrar tekrar okumaya devam ediyordu. Öğretmeni onun bu durumuna çok üzülüyor fakat bir çare bulamıyorlardı. Bir gün Beril’in öğretmeni Mustafa Bey internette araştırma yaparken bir haber okudu. Okulunda birinde öğrenciler bir proje gerçekleştirmişler ve kitap kumbarası oluşturmuşlardı. Hemen merakla haberi inceleyen Mustafa öğretmen haberin ayrıntılarında öğrencilerin eski hikaye kitaplarını bir kumbarada biriktirdiklerini ve bu kumbarada biriken yüzlerce kitabı kitap alma imkanı olmayan bir okula hediye etmek  istediklerini öğrendi.

Bu Beril için büyük bir fırsat olabilirdi. Araştırmalarına devam ederek projenin gerçekleştiği okula ulaşmayı başardı. Beril’i ve yaşadıklarını uzun uzun anlattı. Kitaplara talip olduklarını söyledi ve isteği kabul edildi. Okul müdürü Beril’i projeyi yapan öğrencilere anlattı. Hepsi çok sevindiler. Tam da düşündükleri , hayal ettikleri gibi bir durumdu bu.Daha istekli daha çok çalıştılar ve projelerini tüm okula duyurdular, herkese Beril’i anlattılar. Bir anda binlerce kitap toplanı vermişti. Kitapların yanına ekledikleri küçük hediyelerle birlikte kitapları Beril’in okuluna Mustafa öğretmene gönderdiler.

Bütün bu olaylar olup biterken Beril’in hiçbir şeyden haberi yoktu. Aynı kitapları tekrar tekrar okumaya devam ediyordu. Öğretmeni  olurda kitaplar elerline ulaşamazsa Beril hayal kırıklığı yaşamasın üzülmesin diye hiç bahsetmemişti Beril’e bu dudumdan.

Bir kış günü Türkçe dersiydi. Kimi koşuşturuyor, kimi arkadaşı ile şakalaşıyor tüm sınıf öğretmeni bekliyordu. Öğretmen yanında birkaç veli ile birlikte sınıfa girdi. Hepsinin ellerinde büyük kutular vardı. Kutuları masanın üzerine bıraktılar ve  öğretmen sınıfa sizce kutuların içinde ne var ne olsun istersiniz  diye sordu. Cevplar havada uçuşuyordu. Çikolata, uzaktan kumandalı araba, ağlayan bebek…. Mustafa öğretmen öğrencilerini sakinleştirdi ve Beril sence ne var  bu kutularda dedi. Beril düşündü elbise olabilir öğretmenim dedi. Mustafa öğretmen tekrar sordu. Peki ne çıkarsa çok sevinirsin dedi. Beril’in gözleri parladı yoksa kitap mı var öğretmenim diye cevap verdi. Mustafa öğretmen kutuları bir bir açtı içerisindeki kitapları sınıf kitaplıklarına dizdi. Beril sevinçten kendini kaybetmişti. Bana yüz kitap verin öğretmenim uyumak istemiyorum , gece gündüz kitap okumak istiyorum diye bağırıyordu.

Mustafa öğretmen kitapların nerden ve nasıl geldiğini anlattı. Bu kitaplar sizlerin değil sizlere emanet dedi. Kimse anlamamıştı öğretmenin ne demek istediğini . Sonra devam etti. Sizlerde büyüyecek meslek sahibi olacaksınız . İşte o zaman size yapılan bu iyiliği unutmayacak sizde ihtiyacı olan öğrencilere yardım edeceksiniz dedi.

Aradan yıllar geçti. O sınıftan bir çok öğrenci güzel mesleklere sahip oldular. Beril mi o bir kütüphaneye memur oldu çok sevdiği kitaplarından bir ömür ayrılmadı.